HESAPLAŞMA

 Beni siz yarattınız anne baba sonra da eserinizi beğenmediniz 

Ve alkış size ki sizi seven bir kız çocuğundan size karşı nefret dolu bir kadın yarattınız hâla sevgiye muhtaç bir o kadar da üzgün ama kabullenmiş kırıklarını, kırgınlıklarını, hayatı... 

Bir yerde mecbur kalmış.

 Beni hatalarım yüzünden yargılar buldum sizi ama yapmamı istemediğiniz her hataya kendi ellerinizle beni siz ittiniz sonra da bana küfür ettiniz hiç yakıştı mı?              Aslına bakarsan hiç sırıtmadı  o, solgun,renksiz ruhlarınıza pek yakıştı bunu görmek bile canımı yakarken neden mi?çünkü eskiden renkli çizerdim sizi. Siz nasıl nefret etmediniz kendi benliğinizden,sanırım beni suçlamak daha kolaydı .

Ama sizinle aramdaki ip sadece bağ artık bana. Sadece ayak bağı olur cinsten hatta.Ne zaman düşecek olsam ipi gevşettiniz tutup kaldırmayacaksanız ve dahi incelmiyorsa ip keserim ,benden, bana en yakın olan tarafından. siz şimdi aramızdaki düğümleri çözedurun, ucunu bulakoyun. Gerçi ona da tenezzül etmezsiniz...İnanki yoruldum bu sallantılardan bu yokuşlardan ve inişlerden, ilişkimiz anne baba sanki  platoniğinizim  ,sizinle olan ilişkimde niye yalnız hissediyorum neden bu ipi var kıldınız ve ben sizi göremez oldum diğer ucunda.

 Saran eller teselli veren ellerim yok sadece parmaklar bana doğrultumuş beni yargılıyorlar boyuma posuma bakmadan düşman bellenmişim ben sadece sizin yansımanızım nefret etmeyin kendinizden ya da sadece nefretinizi kendinize var kılın ki  bana bulaşamasın o pis elleriniz,o soğuk ve cansız elleriniz keşke her şeyden çok sizlerden koruyabilseydim kendimi benim kendi küçük intiharlarım,son buluşlarım böylelikle bi umut yeniden doğuşlara dönüşürdü Zümrüd-ü anka misali