Kabul görmek ya da görmemek işte bütün mesele bu

 Duygularım, bazen o kadar ait hissetmiyorum ki kendimi. Düşünmekten alıkoyuyorum zihnimi çoğu zaman çünkü tahmin edersem devamını da tahmin edebiliyorum sadece acı verici  insanların ve hayatın bu basitlikte olması                      bazense ürkütüyor beni hayatı daha da tahmin edilebilir kılıyor, kendimi daha zeki hissetmeme neden oluyor.Bu his tüm bu insanlara katlanmak hesap vermek bi arada yaşamak zorunda olmak katlanılabilir ama ne bileyim bazen diyorum yalnızlık mı daha iyi ?yani değer bunca şeye bilmiyorum doğrusu.

Hayır değil. O zaman doğru kişiyi bulana kadar devam mı etsek ben insanları yargılamadan onları kınamadan hayatıma almaya çalıştıkça onlar tüm dikenleriyle batırıyorlar bana önyargı oklarını ben ne kadar alttan alsam o kadar gerçekleştirmeye, tanrılaştırmaya çalışıyorlar o silik egolarını hep bi  ben bilirim edaları kırıcı kişinin kendisini küçük düşürücü bunlar. Hep bir hata,açık arar haller hata yapmayı da güç hale getiriyor bilirsin hata demek insan demektir ama onlar için öcü demek yada dalga.Bunları kiminle paylaşırsam paylaşayım bana o kadar da samimi gelmeyecek çünkü zarar görmemek için herkese iyi davranıyorum ve bu insanın kendisi olmamak için olağan gücüyle çaba sarfettiği, kabul görmek için karakterinden ödün verdiği dakikalar yoruyor en çokta bu süslü cümlelerin ardından savunmasız yatan ruhum dudaklarındaki şu soruyu döküyor bana senin bile kabul ettiğin onca kişi varken birinin seni olduğun gibi kabul etmesi harbiden bu kadar mı zor neden etmiyorlar?Neden ben böyle davranıyorum?Herkes olduğu gibi mi hayır değiller onlarda yargılanmaktan çok korkuyorlar belki bir gün bu maskelerden sıkılıp kendimmiş gibi davranırım ha ne dersin onca mızrağın ucu kendimle ilgili doğrucul söylemlerime dönükken yaparım bunu hemde.Evet derim ben buyum yalnızlık pahasına buyum işte ben ve onlarda bana yanımda olduklarını göstererek  görmediğim yerlerden sokarlar mızrakları kabul edilebilir kılınmam için.Altın tepsilerde sunulurum tanrılara derlerki ayyy ne iyi kız...


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

HESAPLAŞMA

 Beni siz yarattınız anne baba sonra da eserinizi beğenmediniz  Ve alkış size ki sizi seven bir kız çocuğundan size karşı nefret dolu bir kadın yarattınız hâla sevgiye muhtaç bir o kadar da üzgün ama kabullenmiş kırıklarını, kırgınlıklarını, hayatı...  Bir yerde mecbur kalmış.  Beni hatalarım yüzünden yargılar buldum sizi ama yapmamı istemediğiniz her hataya kendi ellerinizle beni siz ittiniz sonra da bana küfür ettiniz hiç yakıştı mı?              Aslına bakarsan hiç sırıtmadı  o, solgun,renksiz ruhlarınıza pek yakıştı bunu görmek bile canımı yakarken neden mi?çünkü eskiden renkli çizerdim sizi. Siz nasıl nefret etmediniz kendi benliğinizden,sanırım beni suçlamak daha kolaydı . Ama sizinle aramdaki ip sadece bağ artık bana. Sadece ayak bağı olur cinsten hatta.Ne zaman düşecek olsam ipi gevşettiniz tutup kaldırmayacaksanız ve dahi incelmiyorsa ip keserim ,benden, bana en yakın olan tarafından. siz şimdi aramızdaki düğümleri çöz...
Devamı